|
Położony na pograniczu polsko-niemieckim geopark "Łuk Mużakowa" został wyróżniony znakiem UNESCO.
W dniach 3-18 listopada 2015, w Paryżu, odbyła się 38 sesja Ogólnej Konferencji UNESCO, naczelnego organu tej organizacji.
W jej trakcie Ogólna Konferencja ratyfikowała utworzenie nowego oznaczenia, dla dotychczasowych geoparków należących do sieci geoparków europejskich i światowych. Oznacza to, że uprawnione są one do posługiwania się specjalnym nowym logo UNESCO. Należy podkreślić, że wydarzenie to nie jest tożsame z powstaniem kolejnej kategorii listy obiektów UNESCO, a jedynie oznacza nową identyfikację geoparków, jako obszarów prezentacji, geoedukacji i ochrony dziedzictwa geologicznego.
W ten sposób geoparki zostały wyróżnione, w taki sam sposób jak znajdujące się w programach UNESCO, rezerwaty biosfery oraz obiekty należące do listy światowego dziedzictwa (World Heritage List). Doniosłość tego wydarzenia, jakim jest nadanie nowego oznaczenia geoparków, znakiem UNESCO, polega na wzroście zainteresowania państw oraz społeczności lokalnych naukami o Ziemi i przyrodą nieożywioną.
W trakcie 38 sesji UNESCO Ogólna Konferencja zadecydowała także o ustanowieniu nowego międzynarodowego programu pod nazwą: Międzynarodowy program Nauk o Ziemi i Geoparków.
Jedynym w Polsce geoparkiem będącym od 17 września 2011 r. członkiem Sieci Geoparków Europejskich, jest transgraniczny polsko-niemiecki Geopark Łuk Mużakowa. Obejmuje on unikatową w skali europejskiej, u-kształtną, morenową strukturę geologiczną, powstałą w efekcie działalności lodowców skandynawskich. Struktura geologiczna, która znajduje się w granicach geoparku, rozciąga się na terenie Polski, w powicie żarskim, gminach Łęknica, Trzebiel, Tuplice i Brody, oraz na ternie Niemiec, w Brandenburgii i Saksonii.
Posiada ona charakterystyczne, dla obszarów zaburzeń lodowcowych, ułożenie warstw. Znajdujące się w głębi Łuku Mużakowa pokłady węgli brunatnych i innych skał, ułożone są niemal pionowo, budując zróżnicowane formy geologiczne. Płytkie zaleganie wyciśniętych pokładów umożliwiało rozwój podziemnego i odkrywkowego górnictwa węgli brunatnych i kopalin towarzyszących, które trwało tutaj ponad 110 lat. Pozostałością dawnej działalności górniczej i przetwórstwa kopalin są zbiorniki pokopalniane wypełnione kwaśnymi wodami. Tworzą one pojezierze antropogeniczne, składające się na wyjątkowy w skali kraju krajobraz pogórniczy, z którym związane jest specyficzne środowisko przyrodnicze.
Unikatowe fenomeny geologiczne prezentowane są w geoparku, po polskiej i niemieckiej stronie dzięki licznym ścieżkom geoturystycznym, z których najbardziej atrakcyjna jest ścieżka ?Dawna kopalnia Babina", znajdująca się pomiędzy Łęknicą i Nowymi Czaplami. Walory geologiczne obszaru są przybliżane turystom także za pomocą przewodników geologicznych i innych materiałów informacyjnych, wydawanych przez opiekujące się geoparkiem Stowarzyszenie Geopark Łuk Mużakowa.
W podsumowaniu powyższych informacji, warto zwrócić uwagę na prawidłową identyfikację obszaru Światowego Geoparku UNESCO Łuk Mużakowa. Jest to szczególnie ważne z tego powodu, że w jego granicach znajduje się inny obiekt UNESCO wpisany na listę światowego dziedzictwa, jakim jest Park Mużakowski. Ponadto granice polskiej części geoparku pokrywają się z granicami Parku Krajobrazowego Łuk Mużakowa, zajmującego się ochroną przyrody ożywionej. Cele i działania geoparku, parku krajobrazowego, jak i w części Parku Mużakowskiego są w wielu miejscach tożsame, a organizacje zrządzające tymi obiektami ściśle ze sobą współpracują. Niestety te trzy rodzaje obiektów, z uwagi na podobne nazwy i położenie geograficzne, są w wielu publikacjach oraz powszechnym odbiorze bardzo często mylone.
opracował:
Jacek Koźma,
wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Geopark Łuk Mużakowa |
